today, i bought a book entitled "KWENTONG TAMBAY". it was a collection of blog entries by Nicanor David Jr., na malamang, yung iba sa inyo kilala na siya. he was really an inspiration para sa akin, kaya ko ginagawa 'tong blog na 'to. dati ko pa talaga gustong gumawa ng blog, pero nauudlot dahil sa madaming bagay.
nalaman ko yung tangkol kay uncle batjay(Nicanor David Jr., he was known for this name)noong one time na pumasok ako sa school ng napaka-aga. i was in the school at about 7am, eh ang klase ko pa ay 1pm. i have no friends yet in school, kasi malamang, tumutulo pa ang mga laway nila at they must still be dreaming. so i went to the ust library, to chill... hehehe, wala kasi kaming assignments noon o quiz, natripan ko lang pumasok ng maaga. i went to the internet room, searched for "kwentong tambay" in google.. (by the way, noong panahong iyon, wala pa akong kaalam-alam about uncle batjay's website) tapos ayun na, i started reading his entries at gusto ko nang tumawa ng malakas! (pero hindi pwede, kasi nakakahiya... kaya nagtiis na lang ako kaka-kagat ng panyo ko at kaka-kurot sa hita ko, para lang hindi matawa ng malakas...) ayun, mga 2 hours ding nakababad yung mata ko sa monitor, tumigil na lang ako nung nararamdaman kong wala ng laman ang tiyan ko at malapit na akong magcollapse. kumain ako sa mini stop... (isang convenient store)
idol ko si batjay, the best! my father is an OFW worker, kaya siguro natutuwa ako sa mga posts niya. i'm just starting, kaya sana, mapagpatuloy ko 'to... at ma-improve yung page...
ay, nakalimutan ko. may assignment pa palang naghihintay sa kwarto ko..
No comments:
Post a Comment